Η Ανισότητα του Αρίσταρχου (από τον αρχαίο Έλληνα αστρονόμο και μαθηματικό Αρίσταρχο τον Σάμιο, περ. 310 – περ. 230 π.Χ.) είναι μια όμορφη και λιγότερο γνωστή ανισότητα της τριγωνομετρίας.
🧮 Διατύπωση
Αν οι γωνίες και είναι οξείες (δηλαδή μεταξύ και ), και ισχύει ότι , τότε:
📌 ΕρμηνείαΑυτό σημαίνει ότι ο λόγος των γωνιών βρίσκεται ανάμεσα στο λόγο των ημιτόνων τους και στο λόγο των εφαπτομένων τους.
-
Καθώς μια γωνία αυξάνεται, τόσο το ημίτονο όσο και η εφαπτομένη αυξάνονται — αλλά με διαφορετικό ρυθμό.
-
Η ανισότητα του Αρίσταρχου αποτυπώνει ποσοτικά αυτή τη διαφορά.
📚 Ιστορικό Πλαίσιο
-
Ο Αρίσταρχος είναι κυρίως γνωστός για την ηλιοκεντρική θεωρία του, αλλά συνέβαλε επίσης στην πρώιμη τριγωνομετρία.
-
Ο Πτολεμαίος χρησιμοποίησε το πρώτο μέρος της ανισότητας κατά την κατασκευή του πίνακα των χορδών, πρόδρομο των σημερινών πινάκων τριγωνομετρικών αριθμών.
🧠 Γιατί Ισχύει;
-
Η συνάρτηση είναι γνήσια φθίνουσα στο διάστημα .
-
Η συνάρτηση είναι γνήσια αύξουσα στο ίδιο διάστημα.
Αν , τότε:
και
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου