Λάιμπνιτς για τον Ντεκάρτ: Ένας Έπαινος με Επιφυλάξεις✍️

Ο Γκότφριντ Βίλχελμ Λάιμπνιτς, ένας από τους μεγαλύτερους φιλοσόφους και μαθηματικούς της ιστορίας, είχε ανάμεικτα συναισθήματα για τον Ρενέ Ντεκάρτ.

Αναγνώριζε την ιδιοφυΐα του αλλά του καταλόγιζε ελλείψεις που, κατά τη γνώμη του, περιόρισαν την επιστημονική και φιλοσοφική του κληρονομιά.

Στο έργο του Philosophical Papers and Letters (1956), διαβάζουμε τα εξής:

«Όσο για τον Ντεκάρτ, τούτο… δεν είναι το κατάλληλο μέρος για να επαινέσουμε έναν άνθρωπο του οποίου η ιδιοφυΐα ξεπερνά κάθε έπαινο.

Αναμφίβολα ξεκίνησε τον αληθινό και ορθό δρόμο μέσω των ιδεών, έναν δρόμο που οδηγεί πολύ μακριά· όμως, επειδή αποσκοπούσε σε υπερβολικούς επαίνους προς τον εαυτό του, φαίνεται πως διέκοψε το νήμα της έρευνάς του και αρκέστηκε σε μεταφυσικούς στοχασμούς και γεωμετρικές μελέτες, με τις οποίες μπορούσε να τραβήξει την προσοχή.»

Ο Λάιμπνιτς υποστηρίζει ότι ο Ντεκάρτ, αν είχε αφοσιωθεί περισσότερο στην οργάνωση των ιδεών του, θα μπορούσε να είχε συμβάλει καθοριστικά στην ανάπτυξη μιας φιλοσοφίας με την ίδια αδιάσειστη σαφήνεια όπως η αριθμητική. Θεωρεί ότι το έργο του Καρτέσιου θα μπορούσε να είχε θεμελιώσει μια σχολή σκέψης που θα κυριαρχούσε στον χώρο της λογικής και δεν θα κλονιζόταν ποτέ.

Αυτή η κριτική του Λάιμπνιτς αποτελεί ένα ενδιαφέρον παράδειγμα της διαμάχης μεταξύ δύο από τις μεγαλύτερες φιλοσοφικές και μαθηματικές προσωπικότητες της εποχής τους. Αν και ο Ντεκάρτ άνοιξε τον δρόμο για τη σύγχρονη φιλοσοφία, ο Λάιμπνιτς πίστευε πως είχε τη δυνατότητα να κάνει ακόμη περισσότερα.

📌 Ποια είναι η γνώμη σας; Συμφωνείτε με την κριτική του Λάιμπνιτς προς τον Ντεκάρτ;