Το έτος 212 π.Χ., κατά την κατάληψη των Συρακουσών από τους Ρωμαίους, ένας από τους σπουδαιότερους επιστήμονες της αρχαιότητας έμελλε να χάσει τη ζωή του με τρόπο τραγικά συμβολικό.
Ο Αρχιμήδης, βαθιά απορροφημένος από μια γεωμετρική κατασκευή που είχε σχεδιάσει στην άμμο του δωματίου του, δεν πρόσεξε την είσοδο ενός Ρωμαίου στρατιώτη. Όταν ο στρατιώτης πλησίασε για να τον πάρει αιχμάλωτο ή να τον σκοτώσει, ο Αρχιμήδης φέρεται να του φώναξε:
«Μή μου τοὺς κύκλους τάραττε!»(Μη μου χαλάς τους κύκλους.)
Η φράση αυτή έμεινε στην ιστορία ως σύμβολο της απόλυτης αφοσίωσης ενός ανθρώπου στη σκέψη, στα μαθηματικά, στην αναζήτηση της αλήθειας. Δεν ήταν απλώς ένας μορφωμένος άνθρωπος – ήταν κάποιος που ακόμα και τη στιγμή του θανάτου του έθετε πάνω απ’ όλα την πνευματική του εργασία.
Ο Αρχιμήδης δεν ήταν πολεμιστής, ούτε πολιτικός. Ήταν ο άνθρωπος που απέδειξε ότι μπορούμε να υπολογίσουμε το εμβαδόν της παραβολής, που προσέγγισε το π με ακριβέστερο τρόπο από κάθε άλλον στην εποχή του, που διατύπωσε την αρχή της άντωσης. Ακόμα και οι εχθροί του τον σέβονταν: ο ίδιος ο Ρωμαίος στρατηγός Μάρκελλος είχε διατάξει να μην τον σκοτώσουν, αναγνωρίζοντας την τεράστια αξία του. Όμως, η εντολή αγνοήθηκε — και έτσι, μέσα σε ένα ταπεινό δωμάτιο, με σχέδια στην άμμο, έσβησε μια από τις μεγαλύτερες διάνοιες της ανθρώπινης ιστορίας.
Η σκηνή αυτή – ένας άνδρας σκυμμένος πάνω από γεωμετρικούς κύκλους, που προτιμά να πεθάνει παρά να διακόψει τη σκέψη του – ενσαρκώνει την ιδέα της απρόσκοπτης αφοσίωσης στη γνώση. Για τον Αρχιμήδη, τα σχήματα στο χώμα ήταν πιο σημαντικά από τον ίδιο του τον εαυτό.
.png)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου