Ο Évariste Galois ήταν μόλις 20 χρονών όταν βρέθηκε αντιμέτωπος με μια μονομαχία που, όπως όλοι γνώριζαν, θα μπορούσε να είναι μοιραία. Τις τελευταίες ώρες πριν από αυτήν, ενώ η πόλη κοιμόταν και η αγωνία πλανιόταν βαριά στον αέρα, ο νεαρός μαθηματικός έκανε μια επιλογή που θα καθόριζε την ιστορία των μαθηματικών.
Αντί να σπαταλήσει τις στιγμές του σε φόβο ή σε προετοιμασίες για τη μονομαχία, άνοιξε το γραφείο του, άπλωσε μπροστά του χαρτιά και μελάνι, και άρχισε να γράφει. Γράφει ο φίλος του Auguste Chevalier, που έλαβε μέρος από τις τελευταίες επιστολές του:
«Ο Galois έγραφε με μανία, σα να ήθελε να στριμώξει ολόκληρη τη ζωή του σε αυτές τις σελίδες. Ήταν σαν να ήξερε πως ο χρόνος του τελείωνε.»
Στις επιστολές αυτές, που αργότερα θα ονομάζονταν «μαθηματική διαθήκη», ο Galois περιέγραφε τις ριζικές του ιδέες για τις ομάδες συμμετρίας και τις σχέσεις των ριζών των πολυωνύμων — ιδέες που εκείνη την εποχή κανείς σχεδόν δεν μπορούσε να κατανοήσει.
Ο ίδιος γνώριζε πως ίσως να μην ζούσε αρκετά για να δει το έργο του να αναγνωρίζεται, γι’ αυτό κι άφησε αυτές τις σημειώσεις σαν μια κληρονομιά προς το μέλλον.
Ο καθηγητής Louis-Camille Jordan, που αργότερα έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην αποκάλυψη του έργου του Galois, έγραψε πως οι ιδέες αυτές ήταν τόσο πρωτοποριακές και ασυνήθιστες που το πλήρες νόημά τους άρχισε να γίνεται κατανοητό μόνο χρόνια μετά το θάνατο του νεαρού μαθηματικού.
Η ίδια η μονομαχία και οι συνθήκες της παραμένουν μυστήριο. Οι λόγοι που οδήγησαν τον Galois σε αυτή τη μονομαχία συζητούνται ακόμα: πολιτική αντιπαράθεση ή προσωπική διένεξη;
Πάντως, η τελευταία εικόνα που έχουμε είναι αυτή του νεαρού που, την τελευταία του νύχτα, διάλεξε να παλέψει όχι με όπλα, αλλά με το μυαλό του — να αφήσει πίσω του μια μαθηματική επανάσταση που άλλαξε για πάντα την ιστορία της επιστήμης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου