Η λεγόμενη Πρόταση του Γκάους για το πυθαγόρειο ορθογώνιο τρίγωνο είναι μια ιδέα που αποδίδεται στον Carl Friedrich Gauss 🧮 για μια μέθοδο επικοινωνίας με εξωγήινους 👽, μέσω της κατασκευής ενός τεράστιου ορθογωνίου τριγώνου και τριών τετραγώνων στην επιφάνεια της Γης 🌍.
Το σχήμα θα αποτελούσε μια συμβολική απεικόνιση του Πυθαγορείου θεωρήματος \(a^2 + b^2 = c^2\), αρκετά μεγάλη ώστε να είναι ορατή από τη Σελήνη ή τον Άρη 🌙.
Σύμφωνα με την πιο γνωστή εκδοχή, το «σχέδιο» θα τοποθετούνταν στην τούνδρα της Σιβηρίας ❄️. Τα όρια του ορθογωνίου τριγώνου θα σχηματίζονταν από τεράστιες λωρίδες πευκοδάσους, ενώ το εσωτερικό του και τα τετράγωνα πάνω στα σκέλη και την υποτείνουσα θα ήταν σπαρμένα με σιτάρι. Ο Γκάους φέρεται να επέλεξε το σιτάρι λόγω του ομοιόμορφου χρώματός του, ώστε να υπάρχει έντονη αντίθεση με το σκούρο πράσινο των πεύκων.
Η ιδέα αυτή βασιζόταν στην πεποίθηση — διαδεδομένη τότε — ότι ο Άρης πιθανώς φιλοξενούσε νοήμονα ζωή 🔭. Το γεωμετρικό αυτό μοτίβο, γνωστό και ως «διάγραμμα ανεμόμυλου» (windmill diagram) του Ευκλείδη, θα αποτελούσε μια σαφή απόδειξη ότι στη Γη υπάρχει νοήμονα ζωή που κατανοεί τα μαθηματικά.
Παρόλο που πολλές πηγές αποδίδουν την πρόταση στον ίδιο τον Γκάους, υπάρχουν αμφιβολίες για το αν την έκανε πράγματι. Σε ορισμένα πρώιμα κείμενα αναφέρεται απλώς «Γερμανός αστρονόμος» ή ακόμα και άλλος συγγραφέας. Οι λεπτομέρειες επίσης διαφέρουν μεταξύ εκδοχών. Ωστόσο, είναι γνωστό ότι ο Γκάους ενδιαφερόταν για μεθόδους επικοινωνίας με εξωγήινους και είχε προτείνει τη χρήση του ηλιοτροπίου ☀️ — δικής του εφεύρεσης το 1818 — για την αποστολή φωτεινών σημάτων στους υποθετικούς κατοίκους της Σελήνης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου