Ο Gottfried Wilhelm Leibniz γεννήθηκε την 1η Ιουλίου 1646 στη Λειψία και πέθανε στις 14 Νοεμβρίου 1716 στο Αννόβερο. Ήταν Γερμανός φιλόσοφος, μαθηματικός και πολυμαθής, γιος δικηγόρου και καθηγητή της φιλοσοφίας.
.jpg)
Από το 1661 φοίτησε στο Πανεπιστήμιο της Λειψίας και το 1663 στη Γιένα. Στα 20 του έτη επιδίωξε να αποκτήσει διδακτορικό στη Νομική, όμως θεωρήθηκε πολύ νέος και έτσι μετέβη στη Νυρεμβέργη, όπου έλαβε τον τίτλο του Διδάκτορα Νομικής (Jus) το 1667.
Επιστημονική και Διπλωματική Σταδιοδρομία
Ο Leibniz υπηρέτησε αρχικά στη Μάιντς ως νομικός και διπλωματικός σύμβουλος, ενώ από το 1672 έως το 1676 έζησε στο Παρίσι, όπου ανέπτυξε σχέσεις με κορυφαίους επιστήμονες όπως οι Arnauld, Malebranche και Christiaan Huygens, ο οποίος υπήρξε δια βίου φίλος και μέντοράς του.
Κατά τις επισκέψεις του στο Λονδίνο, γνώρισε τους Robert Boyle, Robert Hooke και John Collins, ενώ το 1673 έγινε μέλος της Royal Society. Παρά την παρουσίασή του στην Ακαδημία του Παρισιού και την εφεύρεση μιας πρωτοποριακής μηχανικής υπολογιστικής μηχανής για όλες τις βασικές πράξεις, δεν κατάφερε να εξασφαλίσει μόνιμη θέση εκεί.
Το 1676 ανέλαβε καθήκοντα βιβλιοθηκάριου και συμβούλου στο Αννόβερο. Το 1700, με την υποστήριξη της Βασίλισσας Σοφίας Σαρλόττης, ίδρυσε την Societät der Wissenschaften στο Βερολίνο (σημερινή Ακαδημία Επιστημών του Βερολίνου), της οποίας έγινε πρόεδρος εφ’ όρου ζωής.
Συνεισφορές στα Μαθηματικά και τη Φιλοσοφία
Ο Leibniz υπήρξε ένας από τους πατέρες του απειροστικού λογισμού, αν και τα τελευταία χρόνια της ζωής του επισκιάστηκαν από τον περίφημο προτεραιότητας διαμάχη με τον Isaac Newton, τον οποίο η Royal Society υποστήριξε, κατηγορώντας αδίκως τον Leibniz για λογοκλοπή.
Μεταξύ των σημαντικότερων έργων του περιλαμβάνονται:
-
Nova methodus pro maximis et minimis (1684)
-
De geometria infinitorum (1686)
-
Théodicée (1710)
Η κληρονομιά του εκτείνεται από τα μαθηματικά και τη φιλοσοφία έως τη λογική, τη μηχανική και την ιστορία. Θεωρείται ο κατεξοχήν οικουμενικός λόγιος της εποχής του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου