Αλλά γιατί να έχει σημασία κάτι τέτοιο;
Οι πρώτοι αριθμοί —αριθμοί που διαιρούνται μόνο με τον εαυτό τους και το 1— είναι οι «άτομα» της θεωρίας αριθμών. Όλοι οι άλλοι φυσικοί αριθμοί μπορούν να γραφούν ως γινόμενα πρώτων:
24 = 2 × 2 × 2 × 3
110 = 2 × 5 × 11
Από τα αρχαία χρόνια γνωρίζουμε ότι οι πρώτοι είναι άπειροι, όμως η κατανομή τους παραμένει ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια των μαθηματικών. Πόσο συχνά εμφανίζονται; Πώς «αραιώνουν» όσο μεγαλώνουν; Αυτά τα ερωτήματα συνδέονται με το περίφημο Υπόθεμα του Riemann και την Εικασία των Διδύμων Πρώτων — δύο από τα πιο διάσημα άλυτα προβλήματα της μαθηματικής επιστήμης.
Η εργασία του Maynard για τους πρώτους χωρίς το 7 αποτελεί δοκιμαστικό πεδίο για τέτοιου είδους ερωτήματα. Όπως εξηγεί ο ίδιος, «οι περισσότεροι μεγάλοι αριθμοί περιέχουν πολλά 7 — το να μην έχει κανένα είναι σπάνιο. Παρόλα αυτά, κατάφερα να δείξω ότι υπάρχουν άπειροι τέτοιοι πρώτοι». Το εντυπωσιακό είναι πως η απόδειξή του ισχύει όχι μόνο για το 7, αλλά για οποιοδήποτε ψηφίο: υπάρχουν άπειροι πρώτοι χωρίς 1, χωρίς 2, χωρίς 3 κ.ο.κ.
Από τη Μουσική στη Θεωρία Αριθμών
Ένα από τα εργαλεία που χρησιμοποιεί ο Maynard προέρχεται από τη Φουριέ Ανάλυση, την οποία ανέπτυξε τον 19ο αιώνα ο Jean-Baptiste Fourier. Ο Fourier μελετούσε τη μετάδοση θερμότητας, αλλά η θεωρία του βρήκε εφαρμογή στη μουσική: κάθε ήχος μπορεί να αναλυθεί σε απλούστερα κύματα, όπως κάθε συγχορδία σε μεμονωμένες νότες.
Με παρόμοιο τρόπο, η Φουριέ Ανάλυση επιτρέπει στους μαθηματικούς να «αποσυνθέτουν» την κατανομή των πρώτων σε κυματισμούς, δηλαδή ταλαντώσεις που αποκαλύπτουν βαθύτερες αριθμητικές δομές. Όπως λέει ο Maynard, «αν οι πρώτοι αριθμοί ταλαντώνονταν με έναν συγκεκριμένο τρόπο, θα υπήρχαν αντίστοιχες “νότες” που θα το αποκάλυπταν».
Ο Marcus du Sautoy, στο βιβλίο του The Music of the Primes, περιγράφει αυτή την εντυπωσιακή ιδέα: οι πρώτοι αριθμοί συνθέτουν ένα είδος αόρατης μουσικής, όπου κάθε νότα αντιπροσωπεύει μια μαθηματική συχνότητα.
Από τη Μουσική στην Εικόνα
Η έρευνα του Maynard δεν σταματά εκεί. Δημιούργησε μια γεωμετρική απεικόνιση των εξισώσεών του μέσω ενός ορθογώνιου παραλληλεπιπέδου (cuboid) που βρίσκεται μέσα σε ένα τρισδιάστατο πλέγμα σημείων. Ο αριθμός των σημείων που περιέχονται μέσα στο παραλληλεπίπεδο υποδεικνύει αν εμφανίζονται «ανωμαλίες» στις εξισώσεις — σαν να αλλάζει η ένταση μιας μουσικής νότας.
Αυτός ο συνδυασμός μουσικής, γεωμετρίας και αριθμών αντικατοπτρίζει τη φύση των σύγχρονων μαθηματικών: την ενότητα φαινομενικά ασύνδετων πεδίων. Όπως λέει ο Maynard, «κανείς δεν θα συνέδεε τους πρώτους αριθμούς με τη μουσική ή με ένα κυβικό σχήμα γεμάτο σημεία — κι όμως, όλα αυτά μπορούν να ενοποιηθούν σε ένα αρμονικό μαθηματικό σύνολο».
Η ανακάλυψή του για τους πρώτους χωρίς 7 δεν είναι μόνο μια περιέργεια· είναι μια νέα γέφυρα ανάμεσα στην αισθητική και την ακρίβεια των μαθηματικών, όπου οι αριθμοί τραγουδούν και η γεωμετρία ζωγραφίζει τις μελωδίες τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου