Ένα μικρό φωτάκι νυκτός μπορεί να κρύβει μέσα του ολόκληρη τη γεωμετρία του κόσμου. Το φως του ταξιδεύει ευθύγραμμα, μα όταν αγγίζει τον τοίχο, δημιουργεί καμπύλες — παραβολές και υπερβολές φωτός και σκιάς. Σαν να θυμίζει πως οι πιο απλές μορφές του σύμπαντος προκύπτουν από την αλληλεπίδραση του φωτός και της ύλης.
Στην πραγματικότητα, κάθε καμπύλη που σχηματίζεται είναι ένα στιγμιότυπο των κωνικών τομών — εκείνων των μαγευτικών σχημάτων που μελέτησαν πρώτοι οι αρχαίοι Έλληνες μαθηματικοί: η παραβολή, η έλλειψη και η υπερβολή. Μορφές που βρίσκουμε τόσο στα τροχιακά μονοπάτια των πλανητών όσο και στα μοτίβα του φωτός πάνω σε έναν τοίχο.
Κι έτσι, ένα απλό φωτάκι γίνεται δάσκαλος: μας θυμίζει ότι η ομορφιά των μαθηματικών δεν βρίσκεται μόνο στους τύπους, αλλά και στο φως που αποκαλύπτει το σχήμα του κόσμου.
🔹 Σκέψη για το τέλος
Ίσως κάθε παραβολή είναι μια υπερβολή του φωτός. Ίσως κάθε υπερβολή είναι μια παραβολή της φαντασίας. Κι ανάμεσά τους, η μαθηματική ισορροπία που δίνει μορφή στη νύχτα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου