Οι Καπετάνιοι και το Βαμβάκι στα Αμπάρια

Οι τολμηροί καπετάνιοι της θάλασσας δεν γέμιζαν εντελώς τα αμπάρια τους όταν μετέφεραν βαμβάκι από την Αυστραλία στην Αγγλία. Θα ήταν προς όφελός τους να μεταφέρουν όσο περισσότερο μπορούσαν, αλλά δεν το έκαναν. Γιατί;

Απάντηση

Ο λόγος έχει να κάνει με την ασφάλεια και τις ιδιότητες του βαμβακιού. Το βαμβάκι είναι ελαφρύ αλλά ογκώδες και ιδιαίτερα ευαίσθητο στην υγρασία. Κατά τη διάρκεια του μεγάλου ταξιδιού από την Αυστραλία στην Αγγλία, μπορούσε να απορροφήσει υγρασία από τον αέρα ή από τυχόν διαρροές στο πλοίο. 

Αν τα αμπάρια ήταν γεμάτα μέχρι το χείλος, η συμπίεση του βαμβακιού θα περιόριζε τον αερισμό, δημιουργώντας συνθήκες όπου η υγρασία και η θερμότητα θα μπορούσαν να συσσωρευτούν. 

Αυτή η συσσώρευση θα μπορούσε να οδηγήσει σε δύο κύριους κινδύνους: πρώτον, το υγρό βαμβάκι θα μπορούσε να αρχίσει να σαπίζει ή να παράγει θερμότητα μέσω μικροβιακής δραστηριότητας, και δεύτερον, σε ακραίες περιπτώσεις, θα μπορούσε να προκληθεί αυτανάφλεξη. 

Η αυτανάφλεξη του βαμβακιού ήταν γνωστός κίνδυνος στη ναυτιλία, καθώς το σφιχτοδεμένο, υγρό βαμβάκι μπορεί να θερμανθεί αρκετά ώστε να πιάσει φωτιά, θέτοντας σε κίνδυνο το πλοίο, το πλήρωμα και το φορτίο. Αφήνοντας κενό χώρο στα αμπάρια, οι καπετάνιοι εξασφάλιζαν καλύτερη κυκλοφορία αέρα, μειώνοντας αυτούς τους κινδύνους. 

Έτσι, δεν το έκαναν από φόβο ή έλλειψη τόλμης, αλλά από πρακτική σοφία και εμπειρία, για να προστατεύσουν το φορτίο και τη ζωή τους στη θάλασσα.