Μια πρόσφατη θεωρία που προτείνεται από τους φυσικούς Ruth Kastner και Andreas Schlatter προτείνει μια νέα, ενδιαφέρουσα προοπτική για τη φύση της βαρύτητας.
Σύμφωνα με αυτήν, η βαρύτητα δεν είναι μια θεμελιώδης δύναμη, όπως πιστεύαμε παραδοσιακά, αλλά αναδύεται από τις ηλεκτρομαγνητικές αλληλεπιδράσεις μεταξύ φορτισμένων σωματιδίων σε κβαντικό επίπεδο.
Σύμφωνα με την πρόταση αυτή, όταν τα σωματίδια εκπέμπουν και απορροφούν φωτόνια — τις βασικές μονάδες του φωτός και της ηλεκτρομαγνητικής δύναμης — οι αλληλεπιδράσεις αυτές δημιουργούν γεγονότα που σχηματίζουν συλλογικά τον ιστό του χωροχρόνου. Αυτή η άποψη αμφισβητεί την παραδοσιακή θεώρηση της βαρύτητας από τη γενική θεωρία της σχετικότητας του Αϊνστάιν, η οποία την αναγνωρίζει ως καμπυλότητα του χωροχρόνου που προκαλείται από τη μάζα και την ενέργεια.
Περαιτέρω, η θεωρία προσφέρει νέες εξηγήσεις για φαινόμενα όπως η κίνηση των άστρων στους γαλαξίες και η επιταχυνόμενη διαστολή του σύμπαντος — φαινόμενα που παραδοσιακά αποδίδονται στη σκοτεινή ύλη και τη σκοτεινή ενέργεια. Σύμφωνα με αυτήν την προσέγγιση, η βαρύτητα θα μπορούσε να είναι μια αναδυόμενη ιδιότητα που προκύπτει από την εντροπία και τις κβαντικές αλληλεπιδράσεις, εξαλείφοντας την ανάγκη για τις ασύλληπτες έννοιες της σκοτεινής ύλης και ενέργειας.
Αν αυτή η θεωρία αποδειχτεί αληθινή, θα μπορούσε να αλλάξει ριζικά τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τη φυσική και τη δομή του σύμπαντος. Ωστόσο, παραμένει ανοιχτό το ερώτημα: μπορεί η βαρύτητα να προκύψει από ηλεκτρομαγνητικές αλληλεπιδράσεις, ή μήπως συνεχίζουμε να αγνοούμε κάποιες βασικές παραμέτρους του σύμπαντος;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου