Η ιστορία των Playmobil δεν είναι απλά η ιστορία ενός επιτυχημένου παιχνιδιού. Είναι και ένα μάθημα μαθηματικής σκέψης και επιχειρηματικής στρατηγικής που ξεκίνησε από μια κρίση και κατέληξε σε παγκόσμια επιτυχία.
Στη δεκαετία του ‘70, η εταιρεία Geobra Brandstätter, υπό την ηγεσία του Χορστ Μπραντστέτερ, αντιμετώπισε μια μεγάλη πρόκληση: η πετρελαϊκή κρίση εκτόξευσε την τιμή του πλαστικού, της βασικής πρώτης ύλης για τα παιχνίδια της εταιρείας. Η λύση ήταν μαθηματική: πώς να δημιουργήσουν προϊόντα που να χρησιμοποιούν όσο το δυνατόν λιγότερο πλαστικό, χωρίς να θυσιάσουν την ποιότητα και τη δημοφιλία;
Ο Μπραντστέτερ ζήτησε από τον κατασκευαστή εκμαγείων Χανς Μπεκ να σχεδιάσει μια φιγούρα μικρή — 7,5 εκατοστά — που να απαιτεί ελάχιστη ποσότητα πλαστικού. Η ιδέα ήταν να βρουν τη βέλτιστη αναλογία μεταξύ μεγέθους, κόστους και λειτουργικότητας. Αυτή η προσέγγιση θυμίζει τα μαθηματικά της βελτιστοποίησης — ένα κλάδο που μελετά πώς να μεγιστοποιούμε ή να ελαχιστοποιούμε μια ποσότητα υπό ορισμένους περιορισμούς.
Οι τρεις πρώτες φιγούρες, ο Ινδιάνος, ο Ιππότης και ο Εργάτης, κυκλοφόρησαν το 1974 και έγιναν ανάρπαστες. Η «λύση» των Playmobil ήταν η απάντηση σε ένα πρόβλημα με πολλούς περιορισμούς, όπως συμβαίνει και στα μαθηματικά προβλήματα: να πετύχεις το καλύτερο αποτέλεσμα με τα λιγότερα μέσα.
Αυτή η επιτυχία δείχνει πόσο σημαντική είναι η μαθηματική σκέψη όχι μόνο στις θεωρητικές επιστήμες, αλλά και στην καθημερινή ζωή και στις επιχειρήσεις. Χάρη στον συνδυασμό δημιουργικότητας και μαθηματικής λογικής, η εταιρεία όχι μόνο απέφυγε τη χρεοκοπία αλλά έγινε η μεγαλύτερη στον κλάδο της στη Γερμανία, με κύκλο εργασιών που έφτασε τα 595 εκατομμύρια ευρώ το 2014.
Ο Χορστ Μπραντστέτερ έφυγε το 2015, αφήνοντας πίσω του μια εταιρεία και μια ιστορία που αποδεικνύουν πως τα μαθηματικά — και ειδικά η βελτιστοποίηση και η αναλογία — μπορούν να σώσουν και να αλλάξουν τον κόσμο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου