Μια σύντομη ματιά στα αυτοδίδακτα θεμέλια της ιδιοφυΐας που επηρέασε τη φυσική του 20ού αιώνα
Στην ηλικία των δεκατεσσάρων ή δεκαπέντε ετών, όταν οι περισσότεροι νέοι παρασύρονται από τις πρώτες ρομαντικές ιστορίες ή ταινίες, ο Richard Feynman αφοσιώθηκε... στα μαθηματικά. Πιο συγκεκριμένα, στην κατανόηση του κόσμου μέσα από τις καμπύλες και τα απειροστά.
Ο πατέρας του, Melville Feynman, αν και πωλητής στολών, είχε ένα πάθος για την επιστήμη και τη φύση που ποτέ δεν εκπλήρωσε. Αυτό το πάθος το μετέδωσε στον γιο του, ενθαρρύνοντάς τον να παρατηρεί και να σκέφτεται.
«Μου έμαθε να παρατηρώ τα πράγματα»,αναφέρει ο Feynman στο αυτοβιογραφικό βιβλίο Σίγουρα θα αστειεύεστε, κύριε Feynman! — τονίζοντας τη διαφορά ανάμεσα στο να ξέρεις το όνομα ενός πουλιού και στο να κατανοείς τη συμπεριφορά του.
📖 Το βιβλίο που χρησιμοποιούσε για να διδάξει στον εαυτό του απειροστικό λογισμό δεν ήταν κάποιο σύγχρονο εγχειρίδιο φυσικής. Ήταν το "Calculus for the Practical Man" του J.E. Thompson — ένα πρακτικό εγχειρίδιο που είχε στόχο να κάνει τον λογισμό προσιτό σε κάθε αναγνώστη, χωρίς περίπλοκη θεωρία.
Το πάθος, η περιέργεια και η πειθαρχία του Feynman αποτέλεσαν τα πραγματικά του εργαλεία. Το αποτέλεσμα; Μια πορεία που τον οδήγησε σε Νόμπελ Φυσικής και σε παγκόσμια αναγνώριση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου