Σε πολλές πόλεις, λεωφορεία είναι προγραμματισμένα να περνούν ανά τακτά χρονικά διαστήματα στην ίδια διαδρομή, ώστε να εξυπηρετούν το κοινό ισομερώς. Ιδανικά, κάθε λεωφορείο κάνει την ίδια πρόοδο, σταματώντας σε κάθε στάση για ίσο χρονικό διάστημα.
Όμως, η πραγματικότητα διαφέρει…
Φανταστείτε ότι το Λεωφορείο Β καθυστερεί προσωρινά λόγω κυκλοφορίας.
Όταν φτάσει στην επόμενη στάση, βρίσκει περισσότερους επιβάτες απ’ ό,τι αναμενόταν – κάποιοι από αυτούς περίμεναν το επόμενο λεωφορείο (Γ) αλλά κατέληξαν να μπουν στο Β. Το Β καθυστερεί περισσότερο, αυξάνοντας συνεχώς το φορτίο του.Ταυτόχρονα, το Λεωφορείο Γ απολαμβάνει… ευκολότερη διαδρομή. Οι στάσεις του έχουν λιγότερους επιβάτες, αφού τους πήρε το Β. Έτσι κινείται πιο γρήγορα, μειώνοντας την απόσταση που το χωρίζει από το Β.
Το αποτέλεσμα; Τα λεωφορεία συγκλίνουν και στο τέλος σχηματίζουν φάλαγγα — φτάνουν μαζί στις στάσεις, ή το ένα προσπερνά το άλλο. Ένα φαινόμενο που υποβαθμίζει σημαντικά την ποιότητα της υπηρεσίας.
🔄 Ποιες λύσεις έχουν δοκιμαστεί;
-
⏱️ Ορισμός ελάχιστου και μέγιστου χρόνου στάσης
-
🛑 Εντολές για παράλειψη στάσεων σε ώρες αιχμής
-
👥 Ενημέρωση επιβατών να περιμένουν το επόμενο λεωφορείο αν το πρώτο είναι γεμάτο
-
🧠 Χρήση έξυπνων συστημάτων καθυστέρησης σε στρατηγικές στάσεις ώστε να εξομαλυνθεί η απόσταση μεταξύ των λεωφορείων
➡️ Το Πανεπιστήμιο της Βόρειας Αριζόνα μάλιστα πέτυχε εντυπωσιακή βελτίωση εγκαταλείποντας το κλασικό χρονοδιάγραμμα!
❌ Αυτό που δεν λειτουργεί: Η απλή προσθήκη περισσότερων λεωφορείων στη διαδρομή. Το πρόβλημα δεν είναι η ποσότητα, αλλά ο συγχρονισμός!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου