Οι Ινδοαραβικοί αριθμοί και η ιστορία τους
Το ινδουιστικό αριθμητικό σύστημα είναι ένα σύστημα θέσης-αξιών, το οποίο απαιτεί την ύπαρξη του μηδενός ως βασικό στοιχείο.
Το μηδέν αναπτύχθηκε και χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από τους Ινδούς μαθηματικούς, ενώ οι Άραβες διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στη διάδοση του συστήματος αυτού στην Ευρώπη και σε άλλες περιοχές.Πρώτες ενδείξεις χρήσης αριθμών στην ιστορία
Από τα αρχαιότερα χρόνια, οι άνθρωποι ανέπτυξαν συστήματα αρίθμησης για να μετρούν αντικείμενα και ζώα, χρησιμοποιώντας απλά σημάδια και γραμμές για κάθε μονάδα. Οι προϊστορικοί μας πρόγονοι είχαν έμφυτη αίσθηση της ποσότητας, όμως το πέρασμα στην αφηρημένη έννοια των αριθμών χρειάστηκε αιώνες εξέλιξης.
Τα μαθηματικά και τα συστήματα αρίθμησης άνθισαν αρχικά σε πολιτισμούς όπως οι Σουμέριοι και οι Βαβυλώνιοι στη Μεσοποταμία, καθώς και στην αρχαία Αίγυπτο, κυρίως για γεωργικούς και φορολογικούς λόγους.
Το ξυλάκι Ishango: Πρωτόγονη αριθμομηχανή
Ένα από τα αρχαιότερα γνωστά εργαλεία μέτρησης είναι το ραβδί Ishango, που προέρχεται από την Κεντρική Αφρική και έχει ηλικία περίπου 20.000-35.000 ετών.
Αυτό το κόκαλο μήκους 10 εκατοστών φέρει εγχαράξεις που ίσως αντιπροσωπεύουν ακολουθίες πρώτων αριθμών και διπλασιασμούς. Υποδεικνύει τη χρήση του δωδεκαδικού συστήματος αριθμοποίησης πριν από το σύγχρονο δεκαδικό.
Η πορεία των αριθμών από την Ινδία στην Ευρώπη
Η εφεύρεση του μηδενός και του συστήματος θέσης-αξιών είναι μοναδικές καινοτομίες του ινδικού πολιτισμού. Η αρχαία σημειογραφία Brahmi, με τους πρώτους εννέα ακέραιους αριθμούς, αποτελεί την πρώτη βάση του σύγχρονου αριθμητικού συστήματος.



Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου