Η Σταθερά του Μαρκέτι: Γιατί Ταξιδεύουμε Πάντα Μία Ώρα την Ημέρα

Το 1994, ο Ιταλός φυσικός Cesare Marchetti υποστήριξε ότι οι άνθρωποι ανέκαθεν υπέμεναν κατά μέσο όρο μία ώρα την ημέρα σε μετακινήσεις – μισή ώρα για κάθε διαδρομή. Οι βελτιώσεις στον αστικό σχεδιασμό και στις μεταφορές δεν έχουν μειώσει τον χρόνο ταξιδιού μας· απλώς μας επιτρέπουν να ζούμε πιο μακριά.

Ήδη από το 1934, ο Lewis Mumford είχε παρατηρήσει ότι κάθε βελτίωση στις μετακινήσεις αυξάνει την περιοχή στην οποία οι άνθρωποι κινούνται. Έτσι, ένας πεζός που περνούσε μισή ώρα μέχρι τη δουλειά του πριν έναν αιώνα, εξακολουθεί να περνά μισή ώρα σήμερα – μόνο που τώρα διανύει μεγαλύτερη απόσταση λόγω των μεταφορικών μέσων, ακυρώνοντας το κέρδος χρόνου.

«Κάθε βελτίωση στην κίνηση αυξάνει την περιοχή στην οποία οι άνθρωποι είναι υποχρεωμένοι να κινούνται.» – Lewis Mumford

Ο Μαρκέτι απέδωσε την ιδέα στον αναλυτή μεταφορών της Παγκόσμιας Τράπεζας, Γιάκοβ Ζάχαβι, και διαπίστωσε ότι ο κανόνας της μίας ώρας ισχύει παγκοσμίως, ακόμα και στην αρχαία Ελλάδα, αν θεωρήσουμε ταχύτητα περπατήματος 5 km/h. Καθώς η τεχνολογία επέτρεπε μεγαλύτερες ταχύτητες, οι πόλεις επεκτάθηκαν αναλογικά.
Πηγή: Cesare Marchetti, «Anthropological Invariants in Travel Behavior», Technological Forecasting and Social Change 47:1 (1994), 75–88.