Φανταστείτε να κοιτάτε τον νυχτερινό ουρανό. Τα αστέρια και οι πλανήτες μοιάζουν να απλώνονται γύρω μας, αλλά μπορούμε να τα φανταστούμε σαν να βρίσκονται όλα πάνω σε μια τεράστια ουράνια σφαίρα, με τη Γη στο κέντρο.
Πριν από περίπου 2000 χρόνια, οι πρώτοι αστρονόμοι – όπως ο Ίππαρχος και αργότερα ο Πτολεμαίος – χρησιμοποίησαν αυτήν την ιδέα για να χαρτογραφήσουν τον ουρανό. Για αυτούς, η αστρονομία ήταν κυρίως γεωμετρία:
-
Οι τροχιές των πλανητών και η κίνηση των άστρων περιγράφονταν με κύκλους και σφαίρες.
-
Οι αποστάσεις ανάμεσα σε αστέρια μετριούνταν ως γωνίες στην επιφάνεια της σφαίρας, όχι σε χιλιόμετρα.
Φανταστείτε ένα τηλεσκόπιο στο κέντρο ενός ημισφαιρίου με αστέρια πάνω του. Αν θέλουμε να μετρήσουμε την απόσταση δύο άστρων, ουσιαστικά βρίσκουμε το τόξο του μεγάλου κύκλου που τα ενώνει. Αυτή η μέτρηση είναι η λεγόμενη γωνιακή απόσταση.
Η ιδέα της ουράνιας σφαίρας όχι μόνο βοήθησε στην κατανόηση του ουρανού, αλλά άνοιξε τον δρόμο για τη σφαιρική γεωμετρία και τις ακριβείς χαρτογραφήσεις που χρησιμοποιούμε ακόμα και σήμερα στην αστρονομία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου