Η ιδέα της Μουσικής των Σφαιρών είναι αρχαία και αποδίδεται στους Πυθαγόρειους, οι οποίοι πίστευαν ότι οι κινήσεις των ουράνιων σωμάτων υπακούουν σε μαθηματικές αναλογίες παρόμοιες με αυτές της μουσικής αρμονίας.
Οι αναλογίες αυτές δημιουργούν μια «κοσμική μουσική» που δεν μπορούμε να ακούσουμε, αλλά που αποκαλύπτει τη βαθύτερη αρμονία του σύμπαντος.
Στον 17ο αιώνα, ο Ιωάννης Κέπλερ, στο έργο του Harmonices Mundi (1619), προχώρησε αυτή την ιδέα ακόμη πιο πέρα. Υπολόγισε τις σχετικές «νότες» των πλανητών με βάση τις ταχύτητές τους στις ελλειπτικές τροχιές. Έτσι, κάθε πλανήτης «παίζει» μια μελωδία που αντιστοιχεί στις μαθηματικές αναλογίες των κινήσεών του.
Απάντηση
Η «Μουσική των Σφαιρών» δεν αναφέρεται σε πραγματικό ήχο αλλά σε μαθηματική αρμονία. Ο Κέπλερ έδειξε ότι οι τροχιές των πλανητών δεν είναι τυχαίες αλλά ακολουθούν κανονικότητες, οι οποίες μπορούν να εκφραστούν με μουσικούς όρους. Αυτή η ιδέα προαναγγέλλει τη σύγχρονη κατανόηση του σύμπαντ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου