Η ανακοίνωση της Σουηδικής Βασιλικής Ακαδημίας Επιστημών επιβεβαίωσε τη θέση του Martinis ως μιας από τις πλέον εμβληματικές φυσιογνωμίες της σύγχρονης κβαντικής φυσικής.
Από το Μπέρκλεϊ στην Παγκόσμια Αναγνώριση
Μεγαλωμένος στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο Martinis σπούδασε στο University of California, Berkeley, όπου εκπόνησε τη διδακτορική του διατριβή υπό την καθοδήγηση του John Clarke. Εκεί γνώρισε και τον Michel Devoret, με τον οποίο συνεργάστηκαν σε ερευνητικά έργα που εξερευνούσαν τη συμπεριφορά μακροσκοπικών μεταβλητών στην κβαντική φυσική.
Αργότερα εργάστηκε στο CEA Saclay στο Παρίσι και στο NIST στις ΗΠΑ, όπου ανέπτυξε νέες τεχνικές ανίχνευσης ακτίνων Χ χρησιμοποιώντας υπεραγώγιμους μικροθερμιδόμετρες αισθητήρες.
Το Όραμα του Κβαντικού Υπολογιστή
Το 2002, ο Martinis στράφηκε ολοκληρωτικά στην κβαντική υπολογιστική, με στόχο τη δημιουργία του πρώτου λειτουργικού κβαντικού υπολογιστή. Δύο χρόνια αργότερα εντάχθηκε στο University of California, Santa Barbara ως καθηγητής πειραματικής φυσικής, ξεκινώντας μια πορεία που θα άλλαζε τη σύγχρονη τεχνολογία.
Το 2014, η Google Quantum AI τον κάλεσε να ηγηθεί του τμήματος ανάπτυξης υπεραγώγιμων qubits, εγκαινιάζοντας μια δεκαετία ερευνών που κορυφώθηκε το 2019, όταν η ομάδα του ανακοίνωσε την επίτευξη της λεγόμενης «κβαντικής υπεροχής» (quantum supremacy): ο υπολογιστής τους ολοκλήρωσε έναν υπολογισμό σε 3 λεπτά και 20 δευτερόλεπτα, που θα απαιτούσε χιλιετίες για έναν συμβατικό υπερυπολογιστή.
Από την Google στη Νέα Εποχή
Αν και αποχώρησε από την Google το 2020, ο Martinis συνέχισε το έργο του στην κβαντομηχανική συνεργαζόμενος με τη SQC (Silicon Quantum Computing) της καθηγήτριας Michelle Simmons, με κοινό όραμα την κατασκευή του πρώτου εμπορικού κβαντικού υπολογιστή.
Η διαδρομή του Martinis αποδεικνύει πως η επιστήμη και η καινοτομία μπορούν να συνυπάρξουν με ταπεινότητα και αφοσίωση, οδηγώντας την ανθρωπότητα ένα βήμα πιο κοντά στην κβαντική επανάσταση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου