Ο μυλωνάς που έγραψε ιστορία στη φυσική: Η συγκινητική πορεία του Τζορτζ Γκριν

Από τον ανεμόμυλο του Νότιγχαμ στη διαχρονική υστεροφημία του Αβαείου του Γουέστμινστερ

Στο μεγαλοπρεπές Αββαείο του Γουέστμινστερ, δίπλα στα ονόματα τιτάνων της επιστήμης όπως ο Νεύτων, ο Φαραντέι και ο Μάξγουελ, συναντά κανείς και μια λιτή αναμνηστική πλάκα που φέρει το όνομα του Τζορτζ Γκριν. 

Ένας άγνωστος στο ευρύ κοινό, ένας αυτοδίδακτος μαθηματικός, ένας άνθρωπος της καθημερινότητας που εργάστηκε ως αρτοποιός και μυλωνάς — και όμως, το έργο του έμελλε να γίνει θεμέλιο της σύγχρονης θεωρητικής φυσικής.

Ένας απρόβλεπτος μαθηματικός

Ο Τζορτζ Γκριν βαπτίστηκε στις 14 Ιουλίου 1793 στο Νότιγχαμ. Η καταγωγή του δεν προμήνυε σε τίποτα τη μελλοντική του επίδραση στον επιστημονικό κόσμο. Ο πατέρας του διατηρούσε αρτοποιείο και ο νεαρός Τζορτζ ξεκίνησε να εργάζεται εκεί ήδη από την ηλικία των εννέα ετών. Η μόρφωσή του περιορίστηκε σε λίγα χρόνια ιδιωτικής διδασκαλίας, όμως αυτό δεν εμπόδισε το πνεύμα του να στραφεί στα μαθηματικά.

Το 1817, η οικογένειά του κατασκεύασε έναν ανεμόμυλο στην περιοχή Σνάιντον, κληροδοτώντας του παράλληλα μια σταθερή οικονομική βάση. Ο ίδιος ο Γκριν ζούσε και εργαζόταν εκεί. Ο μύλος αυτός, που σήμερα αποτελεί ιστορικό ορόσημο, θα γινόταν το καταφύγιο μέσα στο οποίο γεννήθηκαν κάποιες από τις σημαντικότερες ιδέες της μαθηματικής φυσικής.

Η δημοσίευση που άλλαξε την πορεία του

Το 1828, σε ηλικία 35 ετών και χωρίς ακαδημαϊκή υποστήριξη, ο Γκριν δημοσιεύει το έργο του με τίτλο: "An Essay on the Application of Mathematical Analysis to the Theories of Electricity and Magnetism". Μέσα σε αυτό το έργο εισάγει για πρώτη φορά τις "πράσινες συναρτήσεις" (Green's functions), ένα εργαλείο θεμελιώδες στη μελέτη πεδίων και διαφοροδυναμικών εξισώσεων.

Παρότι το έργο ήταν δύσκολο και δυσνόητο για το ευρύ κοινό, ένας επιστήμονας, ο Σερ Έντουαρντ Μπρόμχεντ, διέκρινε τη σημαντικότητά του. Ο Μπρόμχεντ ενθάρρυνε τον Γκριν να συνεχίσει την έρευνα και να σπουδάσει στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ. Και έτσι, στα 40 του χρόνια, ο Τζορτζ Γκριν ξεκίνησε επισήμως την ακαδημαϊκή του σταδιοδρομία.

Καθυστερημένη αναγνώριση

Ο Γκριν αποφοίτησε το 1837 από το Caius College ως τέταρτος στην τάξη του. Εντάχθηκε στους κύκλους της Φιλοσοφικής Εταιρείας και δημοσίευσε νέα έργα πάνω στη διάθλαση του φωτός και την κίνηση των κυμάτων. Όμως, η υγεία του επιδεινώθηκε και αναγκάστηκε να επιστρέψει στο Νότιγχαμ, όπου πέθανε πρόωρα σε ηλικία μόλις 47 ετών.

Το έργο του θα μπορούσε να είχε χαθεί, αν δεν υπήρχε ο νεαρός τότε Γουίλιαμ Τόμσον — ο μετέπειτα Λόρδος Κέλβιν — που σε ηλικία 21 ετών αναγνώρισε τη σπουδαιότητά του και ανέλαβε την αναδημοσίευσή του. Με τις ενέργειές του, τα Green’s functions βρήκαν τη θέση που τους άξιζε στη μαθηματική φυσική.

Από τον μύλο στη μαθηματική αθανασία

Η κοινωνική του καταγωγή και η απουσία ακαδημαϊκών διασυνδέσεων καθυστέρησαν την αναγνώριση του Τζορτζ Γκριν. Δεν ήταν «κατάλληλος» για να γίνει δεκτός στην ελίτ του 19ου αιώνα. Όμως το έργο του ήταν τόσο βαθύ, τόσο θεμελιώδες, που δεν μπορούσε να αγνοηθεί. Το 1993, 200 χρόνια μετά τη γέννησή του, το όνομά του εγγράφηκε στους τοίχους του Αβαείου του Γουέστμινστερ, ως ελάχιστο φόρο τιμής.