Η Επανάσταση του Αϊνστάιν
Το 1916, ο Άλμπερτ Αϊνστάιν παρουσίασε τη Γενική Θεωρία της Σχετικότητας, λύνοντας δύο μεγάλα παράδοξα της φυσικής: το πώς διαδίδεται η βαρύτητα και την ισοδυναμία βαρύτητας και επιτάχυνσης.
Στη νέα αυτή θεώρηση, ο χώρος δεν είναι ένα κενό δοχείο ούτε ένα απλό τρισδιάστατο πλέγμα. Είναι μια τετραδιάστατη δομή, ο χωροχρόνος, η μορφή του οποίου καθορίζεται από την παρουσία ύλης και ενέργειας.
Η Καμπύλωση του Χωροχρόνου
Κάθε μάζα καμπυλώνει τον χωροχρόνο γύρω της, όπως μια βαριά σφαίρα παραμορφώνει ένα τεντωμένο σεντόνι. Αυτή η καμπύλωση εξηγεί την κίνηση των πλανητών και των άστρων — δεν υπάρχει μια «αόρατη δύναμη» που τα τραβάει, αλλά οι ίδιες οι τροχιές τους ακολουθούν το καμπύλο μονοπάτι του χωροχρόνου.
Οι Τροχιές των Ουράνιων Σωμάτων
Ένα Σύμπαν με Νέα Γεωμετρία
Η γενική σχετικότητα άλλαξε για πάντα τον τρόπο που βλέπουμε το Σύμπαν. Η βαρύτητα δεν είναι πια μια «δύναμη», αλλά η εκδήλωση της καμπυλότητας του χωροχρόνου. Και η εικόνα ενός τετραδιάστατου «υφάσματος» που καμπυλώνεται από την ύλη και την ενέργεια εξακολουθεί να συναρπάζει επιστήμονες και μαθητές μέχρι σήμερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου