Τη νύχτα της 29ης Μαΐου 1832, ένας 20χρονος Γάλλος επαναστάτης καθόταν στο γραφείο του, κοιτάζοντας μια στοίβα χαρτιών. Δεν έγραφε πολιτικό μανιφέστο. Δεν έγραφε γράμμα σε κάποια αγαπημένη.
Ονομάζονταν Εβαρίστ Γκαλουά και ήξερε ότι του απέμεναν λίγες ώρες ζωής. Το ξημέρωμα θα μονομαχούσε· ήξερε ότι οι πιθανότητες ήταν εναντίον του. Μέσα στη σιωπή της νύχτας, έγραφε πυρετωδώς.
Γέμιζε τις σελίδες με ιδέες επαναστατικές όχι μόνο για την πολιτική, αλλά και για τα μαθηματικά: εξισώσεις, ομάδες, συμμετρίες — έννοιες που θα άλλαζαν για πάντα τη μοίρα της άλγεβρας.
Κάθε γραμμή μελάνης ήταν μια κραυγή προς το μέλλον. Οι σημειώσεις του έμειναν για δεκαετίες παρεξηγημένες, μέχρι που οι μαθηματικοί άρχισαν να κατανοούν το βάθος τους. Το πρωί, ο Γκαλουά σφράγισε το πεπρωμένο του. Το βράδυ, ήταν ήδη νεκρός. Όμως η άλγεβρα δεν θα ήταν ποτέ πια η ίδια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου