Αν μια συνάρτηση $f$ είναι συνεχής στο $[α,β]$, τότε υπάρχει ένα, τουλάχιστον, $ξ ϵ (α,β)$ τέτοιο, ώστε
$\int_α^βf(x)dx=f(ξ)(β-α)$.
ΑΠΟΔΕΙΞΗ
Θεωρούμε τη συνάρτηση
$F(x)=\int_α^xf(t)dt)$.
Η συνάρτηση αυτή είναι παραγωγίσιμη στο $[α,β]$ και ισχύει $Fʹ(x) = f(x)$. Επομένως, σύμφωνα με το θεώρημα μέσης τιμής του διαφορικού λογισμού υπάρχει $ξ ϵ (α,β)$ τέτοιο, ώστε
$F'(ξ)$=$\frac{F(β)- F(α)}{β-α}$ $(1)$.
Είναι όμως,
$F'(ξ)=f(ξ)$, $F(β)=\int_α^βf(t)dt)$ και $F(α)=\int_α^αf(t)dt=0$.
Επομένως, η ισότητα (1) γράφεται
$f(ξ)$=$\frac{\int_α^βf(t)dt}{β-α}$
ή ισοδύναμα
ΣΧΟΛΙΟ
Ο αριθμός
$f(ξ)$=$\frac{\int_α^βf(x)dx}{β-α}$
λέγεται μέση τιμή της συνάρτησης $f$ στο $[α,β]$ και συμβολίζεται με $\bar{f}$.
Γεωμετρικά, η μέση τιμή $f$ μιας μη αρνητικής συνάρτησης στο διάστημα $[α,β]$ παριστάνει το ύψος του ορθογωνίου που έχει βάση το $[α,β]$ και εμβαδόν ίσο με το εμβαδόν του χωρίου $Ω$ που περικλείεται από τη γραφική παράσταση της $f$, τον άξονα $xʹx$ και τις ευθείες $x = α$ και $x = β$.
Από το σχολικό βιβλίο "Μαθηματικά κατεύθυνσης Γ΄ Λυκείου".
Από το σχολικό βιβλίο "Μαθηματικά κατεύθυνσης Γ΄ Λυκείου".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου