Στην προσπάθεια κατανόησης των διαστημάτων όπου μια συνάρτηση είναι αύξουσα ή φθίνουσα, πολλοί μαθητές εκπλήσσονται όταν ανακαλύπτουν ότι τα βιβλία μαθηματικών διαφωνούν — και ότι τα όρια των διαστημάτων μπορούν να θεωρηθούν είτε εντός είτε εκτός!
🔍 Ποιο είναι το θέμα;
Μια θεμελιώδης ερώτηση στην ανάλυση είναι:
Όταν λέμε ότι μια συνάρτηση "αυξάνεται στο διάστημα ", περιλαμβάνουμε τα άκρα;
-
Κάποιοι μαθηματικοί και βιβλία λένε όχι – τα άκρα δεν πρέπει να περιλαμβάνονται, γιατί η έννοια της τοπικής αύξησης βασίζεται στην ύπαρξη "γειτονιάς" γύρω από κάθε σημείο.
-
Άλλοι λένε ναι, ειδικά όταν το πλαίσιο δεν είναι αυστηρά αναλυτικό, αλλά πιο αλγεβρικό ή διαισθητικό.
🧠 Δύο οπτικές γωνίες
1️⃣ Από την οπτική της Ανάλυσης... μόνο ανοιχτά διαστήματα
📎 Όταν χρησιμοποιούμε παραγώγους, εξετάζουμε την τιμή της σε κάθε σημείο του διαστήματος.
🔸 Παράδειγμα: Για τη συνάρτηση
η συνάρτηση αυξάνεται από έως .
Με βάση τον λογισμό, το σωστό διάστημα είναι:
2️⃣ Από την οπτική της Άλγεβρας... ίσως και κλειστά διαστήματα
📎 Στο πλαίσιο πιο αλγεβρικών ή γραφικών προσεγγίσεων (π.χ. στο λύκειο ή σε εισαγωγικά μαθήματα), η έννοια της αύξησης μπορεί να περιλαμβάνει και τα άκρα, εφόσον η συνάρτηση είναι «πάνω» σε όλο το διάστημα.
🔸 Δηλαδή μπορεί να γραφτεί:
Παράδειγμα: Η συνάρτηση
αυξάνεται στο κλειστό διάστημα αν κοιτάμε απλώς τη γραφική της παράσταση.
✅ Συμπέρασμα
Δεν υπάρχει απόλυτα σωστός ή λάθος τρόπος — εξαρτάται από το πλαίσιο:
-
Αν η ερώτηση βασίζεται σε παραγώγους, τότε τα διαστήματα είναι ανοιχτά.
-
Αν βασίζεται σε γραφική ή αλγεβρική κατανόηση, μπορεί να είναι κλειστά ή ημι-ανοιχτά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου