Το 1931, ο Kurt Gödel δημοσίευσε δύο από τα σημαντικότερα αποτελέσματα της μαθηματικής λογικής: τα Θεωρήματα Μη Πληρότητας (Incompleteness Theorems).
Αυτά άλλαξαν ριζικά την κατανόησή μας για τα θεμέλια των μαθηματικών, δείχνοντας ότι ακόμη και τα πιο ισχυρά τυπικά συστήματα έχουν έμφυτους περιορισμούς.
1. Η παρουσίαση του Świerczkowski
Μια συναρπαστική αυτοτελής παρουσίαση των δύο θεωρημάτων προσφέρεται από τον Stanisław Świerczkowski
στο έργο του:
"A Shorter Proof of Gödel’s Incompleteness Theorems via the Theory of Hereditarily Finite Sets"(Dissertationes Mathematicae, 422, 2003)
Το άρθρο είναι δωρεάν διαθέσιμο ([POBIERZ ZA DARMO]) και χρησιμοποιεί την θεωρία των “κληρονομικά πεπερασμένων συνόλων” (hereditarily finite sets).
Αυτή η προσέγγιση προσφέρει έναν κομψό και απλό τρόπο παρουσίασης των θεωρημάτων,
καθιστώντας την ιδανική για όσους θέλουν να τα κατανοήσουν χωρίς να βυθιστούν σε υπερβολικά τεχνικές λεπτομέρειες.
2. Τα δύο Θεωρήματα Μη Πληρότητας
1ο Θεώρημα Μη Πληρότητας
Σε κάθε συνεπές, επαρκώς ισχυρό τυπικό σύστημα που περιγράφει την αριθμητική,υπάρχουν αληθείς προτάσεις οι οποίες δεν μπορούν να αποδειχθούν μέσα στο ίδιο το σύστημα.
2ο Θεώρημα Μη Πληρότητας
Κανένα τέτοιο σύστημα δεν μπορεί να αποδείξει τη δική του συνέπεια.
Με απλά λόγια:
Όσο ισχυρό κι αν είναι ένα τυπικό μαθηματικό σύστημα, πάντα θα υπάρχουν αλήθειες που δεν μπορούν να αποδειχθούν εντός του συστήματος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου