🔎 Το Θεώρημα του Wilson
Το θεώρημα του Wilson παρέχει μια αναγκαία και ικανή συνθήκη για να ελέγξουμε αν ένας φυσικός αριθμός p > 1 είναι πρώτος.
Διατυπώνεται ως εξής:
Ένας φυσικός αριθμός p είναι πρώτος αν και μόνο αν:
( p − 1 ) ! ≡ − 1 ( m o d p )
Δηλαδή, το παραγοντικό του , αυξημένο κατά 1, διαιρείται ακριβώς με τον p, μόνο όταν ο p είναι πρώτος.
📘 Ιστορική Προέλευση
📐 Παράδειγμα
Ας ελέγξουμε αν p = 5 είναι πρώτος:
-
Υπολογίζουμε:
-
Ελέγχουμε:
Άρα:
Το ίδιο ισχύει για το 7:
❌ Αντιπαράδειγμα (σύνθετος αριθμός)
Έστω p = 6 (που δεν είναι πρώτος):
- $(6 - 1)! = 5! = 120$
- $120 \mod 6 = 0 \Rightarrow 0 \neq -1 \mod 6$
Άρα το θεώρημα δεν ισχύει για σύνθετους αριθμούς — και αυτό είναι μέρος της δύναμής του:
🧩 Γιατί Λειτουργεί;
Η μαθηματική μαγεία του θεωρήματος βρίσκεται στη δομή του πολλαπλασιαστικού υπολοίπου modulo p, όπου οι αμοιβαία αντίστροφοι αριθμοί "ακυρώνουν" ο ένας τον άλλον στο παραγοντικό.
Για παράδειγμα:
-
Αν p είναι πρώτος, τότε κάθε αριθμός από 1 ως p−1 έχει αντίστροφο modulo p.
-
Τα ζεύγη (a, a⁻¹) στο γινόμενο του (p−1)! εξουδετερώνονται, εκτός από τον 1 και τον p−1, που είναι αυτοαντίστροφοι όταν p είναι περιττός.
-
Έτσι, καταλήγουμε ότι:
🧠 Συμπέρασμα
Το Θεώρημα του Wilson είναι ένα παράδειγμα του πώς μια απλή εξίσωση μπορεί να κρύβει τεράστιο μαθηματικό βάθος. Η σχέση ανάμεσα στην παραγοντική συνάρτηση και την πρωτογένεια είναι μια μαρτυρία για την εσωτερική συμμετρία των αριθμών.
🔍 Μερικές φορές, ο πιο κομψός δρόμος για να αναγνωρίσεις έναν πρώτο αριθμό… περνά από το ! (παραγοντικό).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου